Projekt badawczy poświęcony jest wielkomiejskim smartfonom – sposobom ich wykorzystywania przez różne grupy społeczne, ale też sprawczości tych urządzeń w różnych sferach funkcjonowania jednostek: od zarządzania sobą, przez życie prywatne, po aktywność ekonomiczną i polityczną. Zgodnie z dominującą dziś w badaniach mediów perspektywą materialną, obiektem zainteresowania badaczek i badaczy były także same telefony, traktowane nie tylko jako ważny element infrastruktury codzienności 97% polskiej populacji, ale też jako fizyczny przedmiot, włączony zarówno w sieci społeczne, jak i technologiczne.
W ramach projektu, który realizowany był na terenie Warszawy, przeprowadzonych zostało blisko 120 wywiadów (w tym wywiady eksperckie) i obserwacji. Rekrutacja, jak i analiza materiału prowadzona była z myślą o personach – zidentyfikowanych w fazie wstępnej projektu typach użytkowniczek/użytkowników, w których praktykach obecne jest największe wysycenie zróżnicowanych sposobów użycia smartfonów. Wśród person, których działania wysycono zebranymi danymi, znalazły się m.in. persona rodzica z rodziny patchworkowej ze współopieką nad dzieckiem lub dziećmi, użytkownicy aplikacji randkowych, sportowcy-amatorzy, kobiety starające się o dziecko, osoby udzielające opieki uchodźcom, biorący udział w demonstracjach aktywiści, osoby poszukujące za pośrednictwem telefonu zakupowych „okazji”, czy kurierzy-rozwoziciele jedzenia.
Wywiady miały charakter częściowo ustrukturyzowany, ze względu na szeroki zakres badania w jego toku badaczki i badacze w części rozmów koncentrowali się na wyimkach zagadnień ze wspólnej matrycy. Zróżnicowana była też forma zbierania danych – w większości wypadków wywiady powiązane były z bezpośrednimi obserwacjami, jednak ze względu na fakt, że wywiady prowadzone były w latach 2021-2023, a więc także w okresie pandemii, część z nich zrealizowana został w formie zdalnej. Podczas tych wywiadów pomocniczą rolę pełniła platforma Lookback, umożliwiająca zdalne udostępnianie ekranu telefonu.
