Prezentowany zbiór danych obejmuje 19 wywiadów zebranych w latach 2016-2018 przez członków i sympatyków Sekcji Socjologii Pracy Polskiego Towarzystwa Socjologicznego. Do udziału w badaniu zapraszani byli Nestorzy Socjologii Pracy, a więc osoby kluczowe dla rozwoju socjologii pracy w Polsce.
Byli to zarówno socjologowie i socjolożki ze sfery akademickiej (12 wywiadów) jak i osoby pełniące funkcje socjologa zakładowego (7 wywiadów, w tym dwie diady).
Wywiady były przeprowadzone za pomocą pogłębionych wywiadów z elementami metodologii historii mówionej/wywiadów biograficznych. Wywiady dotyczyły historii socjologii pracy w Polsce: mechanizmów, leżących u podstaw procesów instytucjonalizacji (w latach 1960-tych i 1970-tych) oraz dezinstytucjonalizacji (od późnych lat 1980-tych do dzisiaj) subdyscypliny. Poruszane były w nich również kwestie związane z osobistymi doświadczeniami Rozmówców/Rozmówczyń i przebiegu ich karier zawodowych.
Badanie miało zasięg ogólnopolski, zaś identyfikacja osób zaproszonych do udziału jako Nestorów/Nestorki socjologii pracy dokonywana była przez Zarząd Sekcji Socjologii Pracy. Równocześnie, należy podkreślić, że zauważalny brak wśród badanych osób zasłużonych dla socjologii pracy nie wynika ze złej woli lub błędnej selekcji, lecz stanowi pokłosie nieubłaganych procesów demograficznych lub niesprzyjających okoliczności społecznych
Wywiady były nagrywane za pomocą różnego rodzaju urządzeń. Najkrótszy z zamieszczonych plików dźwiękowych ma 33 minuty, najdłuższy zaś 153 minuty.
Przedstawiony materiał był już analizowany pod względem różnych kwestii, w publikach przygotowanych przez osoby zaangażowane w projekt. Jednocześnie, przedstawione wywiady mają potencjał do dalszych analiz, zarówno z perspektywy socjologicznej jak i historycznej.
Ze względu na zgody wyrażone przez Nestorów i Nestorki, wywiady nie zostały zanonimizowane.